است صلوات الله عليهما ، و احتمالى دارد كه ابو الحسن امام رضا باشد اما بعيد است . و حضرت امام موسى صلوات الله عليه بسيار بعيد است .
و چون ظاهر شد كه حديث اوست طريق صدوق بكتاب او صحيح است و او را اگر چه در كتب رجال ذكر نكرده‌اند و ليكن صدوق ذكر كرده است در عيون كه او متكلم خراسان بود و نظير خود نداشت و مأمون او را حاضر ساخت كه با حضرت صلوات الله عليه مباحثه نمايد و بحث بسيار كرد و شيعه شد .
و محتملست كه پيشتر نيز شيعه بوده باشد و بواسطه مصلحت آن مباحثات را كرده باشد و ليكن بعيد است لهذا روايت او از حضرت امام موسى بعيد است ، و بعد از آن هر مسأله كه داشت به خدمت حضرت امام محمد تقى ، و امام على نقى ، و امام حسن عسكرى صلوات الله عليهم مىفرستاد و استفسار مىكرد .
مجملا حديث او را حسن مىدانيم و ليكن اين حديث او مخالفت دارد با احاديث صحيحه كه در صاع و مد وارد شده است و صدوق در باب غسل و وضو چون از مستحبات است به اين روايت عمل نموده است ، و در باب فطر عمل به احاديث مشهور كرده است اگر چه احاديث مشهوره در باب وضو و غسل وارد شده است .
و ليكن محتملست كه مخير باشد آدمى ميان هر دو و از آن جمله شيخ رحمه الله بسند صحيح از زراره از امام محمد باقر صلوات الله عليه روايت كرده است كه حضرت رسول خدا به يك مد از آب وضو مىساختند و به يك صاع آب غسل مىكردند و مدى يك رطل و نيم است و صاعى شش رطل يعنى به رطل مدينه كه يك رطل و نيم عراقى است پس صاع نه رطل عراقى باشد ، و مد دو رطل و ربع عراقى باشد كه چهار يك صاع باشد .
و روايت كرده است بسند صحيح از محمد بن احمد بن يحيى الاشعرى

356