كرده‌اند با اين زيادتى ، و ظاهر شد كه مسلم از روى عناد اين زيادتى را انداخته است با زيادتى « من كنت مولاه فعلىّ مولاه » با آن كه ديگران از مسلم روايت كرده‌اند مجموع حديث غدير را از زيد بن ارقم بروايت مسلم ، و بخارى كه عنادش بيشتر است در اصل روايت نكرده است ، لهذا علماء ايشان بخارى را بيشتر اعتبار مىكنند ، و بعد از آن مسلم را و بعد از آن چهار كس ديگر را كه : اينها سيستانى ، و ترمدى ، و نسائىاند و در ششم خلافست كه : مسند احمد است يا موطأ مالك و بهر تقدير هر دو را اعتبار مىكنند چون اجماع بر امامت هر دو كرده‌اند ، و آن چه متقدمان علماى ما روايت نموده‌اند به أحاديث فوق تواتر اضعافا مضاعفه : آن است كه حضرت سيّد الأنبياء و المرسلين خطبه ثقلين را در حجّة الوداع در عرفات خواندند و در مسجد خيف در منى خواندند و ابو بكر ، و عمر ، و ابو عبيده جراح ، و سالم مولى حذيفه ، و جمعى ديگر فهميدند كه غرض حضرت نصّ بر امامت على بن ابى طالب است همگى به كعبه رفتند و هم سوگند شدند كه سعى نمايند در ازاله اين معنى ، و حق سبحانه و تعالى آيات فرستاد و حضرت رسول صلَّى الله عليه و آله ايشان را طلبيد و آيات را بر ايشان خواند ايشان قسمها ياد كردند كه چنين نكرده‌ايم ، و تكذيب حق سبحانه و تعالى و رسول او صلَّى الله عليه و آله كردند تا آن كه آيه * ( يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ) * [1] در راه مدينه در منزلت او نازل شد ، و حضرت رسول صلَّى الله عليه و آله به جبرئيل فرمودند كه امت من تازه عهدند به اسلام و قديم العهدند در عداوت امير المؤمنين ، چون اكثر خويشان ايشان بدست آن حضرت كشته شده است مىترسم مرا بكشند و همگى كافر شوند در منزل دويم : تتمه اين آيه نازل شد كه * ( وإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ

[1] آيه : 71 المائدة .

33