إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

وقت بيرون آمدن از مسجد پاى چپ را مقدم مىدارد و ظاهرش آنست كه مجموع اين يك حديث باشد و در اين حديث استعاذه نيز باشد .
و وجدت به خط سعد بن عبد الله حديثا اسنده إلى الصادق صلوات الله عليه قال من كثر عليه السّهو فى الصّلاة فليقل اذا دخل الخلاء بسم الله و با لله اعوذ با لله من الرّجس النّجس الخبيث المخبث الشّيطان الرّجيم و يافتم به خط سعد كه استاد استادان صدوق است و حال او گذشت حديثى را كه اسناد او را رسانيده بود از مشايخ تا به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه آن حضرت فرمودند كه هر كه در نماز سهو بسيار كند بايد كه چون داخل خلا شود اين دعا را بخواند تا سهو او زايل شود و دعا و شرحش گذشت و آن كه صدوق و جاده را اعتبار كرده است ظاهرا محض و و جاده نبوده است بلكه جميع روايات سعد را اجازه از پدرش داشته است و چون با اجازه بمعنى اخص و جاده جمع شده بود وجدت گفت يا آن كه اين كتاب متواتر بوده است از سعد و علم داشته است كه از اوست در اين صورت نيز اعتماد مىتوان كرد چنان كه در مقدمه گذشت احاديثى كه دلالت بر اين مىكند و الا بر تقديرى كه و جاده را ذكر كنند قصور ندارد نقل كردن و ليكن نمىتوان گفت كه ميان من و خدا حجت است و الله تعالى يعلم .
و قال ابو جعفر الباقر صلوات الله عليه اذا تكشّف او اذا انكشف كما فى يب احدكم لبول او لغير ذلك فليقل بسم الله فانّ الشّيطان يغضّ بصره عنه حتّى يفرغ فرمودند كه هر گاه عورت شما باز شود از جهت بول كردن يا غير آن بايد كه بسم الله بگوئيد تا شيطان نظرش به عورت شما نيفتد چون بسم الله مىگوييد او چشم خود را بهم مىگذارد تا وقتى كه عورت خود را به پوشيد بعضى گفته‌اند كه مراد از اين چشم بر هم گذاشتن آنست كه شما را به وسوسهاى فاسد نمىاندازد و شيخ رحمة الله اين حديث را بسند صحيح از حضرت سيد

299