حضرت فرمودند كه نه و صدوق تغيير داده است عبارت حديث را به تغييرى كه ضرر ندارد بدان كه جمعى از علماء از اين حديث استدلال كرده‌اند بر آن كه خون ريزه كه چشم ادراك آن نتواند كرد آب قليل را نجس نمىكند و ليكن حق آنست كه دلالت ندارد بر آن و محتملست كه مراد سائل اين باشد كه چون به ظرف رسيده است ظاهرش آنست كه به آب رسيده باشد آيا عمل به ظاهر كنيم يا چون اصل عدم رسيدنست به آب عمل به اصل كنيم حضرت فرمودند كه پاك است و عمل به اصل طهارت و عدم وصول نجاست كنيد بلكه مىتوان گفت كه اين معنى اظهر است به قرينه تتمه .
و از اين بابست هر گاه شخصى بول كند و بولش ترشح كند و يقين داند كه بول به بدنش رسيده است اما شك داشته باشد كه به جامه اش رسيده است يا نه و امثال اين مسائل كه تغليب اصل كرده‌اند بر ظاهر بسيار است بلكه در نجاسات به غير از اين از ائمه معصومين صلوات الله عليهم وارد نشده است مگر بر سبيل استحباب مثل اجتناب از سؤر حايض متهمه .
< صفحة فارغة > [ ماكيان و مرغ پرنده و امثال اينها هر گاه بر عذره راه روند و پاى اينها نجس شود ] < / صفحة فارغة > ( والدّجاجة و الطَّير و اشباههما اذا وطئ شىء منها العذرة ثمّ دخل الماء فلا يجوز الوضوء منه الَّا ان يكون الماء كرّا ) و ماكيان و مرغ پرنده و امثال اينها هر گاه بر عذره راه روند و پاى اينها نجس شود و عين نجاست باقى باشد و داخل اب شوند جايز نيست از آن آب وضو ساختن مگر آن كه آن آب كر باشد و اين عبارت مضمون حديث صحيح على بن جعفر است كه از برادرش حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه روايت نموده است و دلالت مىكند بحسب ظاهر بر آن كه آب قليل به ملاقات نجاست نجس مىشود مثل اخبار صحيح بسيار كه خواهد آمد بعضى از آن .
< صفحة فارغة > [ اگر در مشك بزرگ آب موشى بيفتد ] < / صفحة فارغة > ( فان سقط فى راوية ماء فارة او جرذ او صعوة ميتة فتفسّخ فيها

243