به مرتبهء كه صدوق با نهايت فضيلت دست از تقليد او برنداشته است چنان كه خواهد آمد .
( ونوادر محمّد بن ابى عمير ) و كتاب نوادر او نيز كتابى عظيم بود ، و او نزد علماى شيعه و سنى بزرگ بود ، و كسى به عبادت و تقوى و عدالت و اعتماد به او نمىرسيد ، و بسيار بزرگست و به خدمت حضرت امام موسى كاظم و حضرت امام رضا عليهما السلام رسيده بود ، و احاديث بسيار از ايشان روايت كرده بود ، و از صد شيخ عظيم الشأن كه اصحاب حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه بودند حديث بسيار شنيده بود ، و علما اجماع كرده‌اند كه هر چه صحيح شود كه او روايت نموده است صحيح است و ما بعد او را ملاحظه نمىنمايند ، و لهذا مراسيل او را قبول مىكنند ، و نود و چهار تصنيف داشت .
( وكتاب المحاسن لأحمد بن ابى عبد الله البرقىّ ) و اين كتاب نزد ماهست و چنان كه مشايخ نقل كرده‌اند بسيار بزرگ و ثقه و معتمد عليه بوده است ، آن چه الحال هست شايد ثلث آن باشد و به غير ازين كتاب نود و سه كتاب ديگر تصنيف نموده است در فنون علوم ، و اسامى اين كتابها و ساير كتابهاى علماء ما در فهرستهاى اصحاب رجال موجود است .
( ورساله ابى رضى الله عنه إليّ ) چون صدوق در قم اخبار بسيار اخذ كرد از پدرش و ابن وليد و ساير مشايخ قم ، به سفر رفت به واسطهء زيادتى علم و طلب حديث ، پدرش رسالهء به او نوشت كه به آن عمل نمايد ، و صدوق رساله پدرش را بمنزله نص مىداند چون از غير نص نمىنوشتند و عمل نمىكردند ، ازين جهت رساله را متفرق ساخته است در اين كتاب ، و در هر بابى چيزى از آن را نقل مىكند با آن كه مؤيد آن از اخبار متواتره داشته است ، و اما خواسته است كه رعايت حق پدر كند ، تيمنا آن را ذكر كرده است و شيخ و بزرگ اهل قم بود در عصر خود و همه رجوع به او مىنمودند ، و اعدل و اوثق آن زمان بود ، و

193