إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

سيد الانبياء أهل قرآنند چنان كه خواهد آمد ، و على اى حال ظاهر شد كه جاهلان مأمورند بطلب علوم ديگر قال الله تبارك و تعالى * ( فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ) * [1] ترجمه اش اين است كه چرا از ميان هر جمعى كثير طايفهء قليل از ايشان بيرون نمىروند تا تعلم نمايند و بدانند علوم دينى را و چون برگردند به قوم خود ايشان را از عذاب الهى بترسانند ، شايد كه به سبب اين تحذير قوم ايشان حذر كنند از عذاب الهى به آن كه عمل كنند به اوامر الهى ، و اجتناب نمايند از نواهى الهى .
و در حديث معتبر از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است كه : آن حضرت فرمود كه : تفقه و تعلم كنيد علوم دينيه را زيرا كه اگر شما شيعيان تفقه نكنيد و علوم دينيه را ياد نگيريد مانند اعرابيان باديه نشين خواهيد بود ، چه فايدهء توطن در شهرها تعلم علوم دينيه است .
يا آن كه چون حق سبحانه و تعالى باديه نشينان را فرموده است كه ايشان كافرتر و منافقترند از ديگر كفار به اعتبار ترك مهاجرت ، و سزاوارترند به جهل بأحكام الهى ، و فى الحقيقة مذمت ايشان بواسطه جهل است ، پس هر گاه اهل شهر ترك تعلم نمايند بمنزله ايشان خواهند بود بلكه بدتر چون بر ايشان آسانتر است و بر اعراب مشكلتر ، بعد از آن حضرت استشهاد فرمودند بقول بارى تعالى * ( فَلَوْ لا نَفَرَ ) * إلى آخر آيه كه ترجمه اش آنست كه گذشت .
و احاديث متكثره از حضرت سيّد ابرار صلَّى الله عليه و آله منقول است كه آن حضرت فرمودند كه طلب علم واجب است بر هر مرد مسلمانى و بر هر زن مسلمانى به درستى كه حق سبحانه و تعالى دوست مىدارد طلبكاران علم را .

[1] آيه : 132 التوبة .

19