< فهرس الموضوعات > باب ما جاء في من خالف الرّمى أو زاد أو نقص < / فهرس الموضوعات > باب ما جاء في من خالف الرّمى أو زاد أو نقص < صفحة فارغة > [ استفاده از سنگ مستعمل ] < / صفحة فارغة > ( روى علىّ بن أبي حمزة عن أبي بصير قال قلت لأبي عبد الله صلوات الله عليه ذهبت ارمى فإذا في يدي ستّ حصيات فقال خذ واحدة من تحت رجليك ) ( 1 ) اين بابى است در رواياتى كه وارد شده است در كسى كه مخالفت كند رمى را يا زياد كند يا كم كند مرويست در موثق از أبو بصير كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه رفتم كه سنگ ريزه ها را بيندازم بر جمره كه ديدم كه در دستم شش سنگ ريزه بود يكى از آنها افتاده بود حضرت فرمودند كه يكى ديگر از زير پايت بردار كه هفت شود و چون شرط است كه ابكار باشد غالب أوقات آنست كه آن چه در حوالي جمره است بكر نيست و ليكن چون أصل آنست كه آن را نينداخته باشند و اگر انداخته باشد به جمره نرسيده باشد ، و ممكن است كه مراد اين باشد كه لازم نيست كه سنگ ريزه ها را از مشعر برچيده باشد اگر چه آن بهتر است و بعد از آن سنگ ريزه منى بهتر است و غرض حضرت اين باشد كه كل منى در زير پاى تست از هر جا كه خواهى بردار با آن كه صريح نيست كه نزد جمره ديده باشد بلكه ممكن است كه در راه جمره به آن جا رود ملاحظه كند يكى كم باشد و ( و في خبر اخر و لا تأخذ من حصى الجمار الَّذي قد رمى )

222