< فهرس الموضوعات > باب ما يجزى عن المعتق عشيّة عرفة من حجّة الاسلام < / فهرس الموضوعات > باب ما يجزى عن المعتق عشيّة عرفة من حجّة الاسلام ( روى الحسن بن محبوب عن شهاب عن أبي عبد الله صلوات الله عليه في رجل اعتق عشيّة عرفة عبدا له قال يجزى عن العبد حجّة الاسلام و يكتب للسّيّد اجران ثواب العتق و ثواب الحجّ ) ( 1 ) اين بابى است در بيان مجزى بودن بنده مؤمن كه در عصر روز عرفه تا شام آزاد شود و هر چه پيشتر بهتر كه آن حج از حج اسلام مجزيست چون عمده حج موقفين است و آن چه ركن است از هر يك مسمّى است .
به أسانيد صحيحه منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه در شخصي كه در عصر روز عرفه خود را آزاد كند حضرت فرمودند كه مجزى است از بنده حج اسلام و مىنويسند از جهة آقا ثواب آزادى أو را و ثواب حجى كه بنده كرده است بي آن كه از ثواب أو چيزى كم شود ، و چون بلفظ عشيه وارد شده است تا نصف شبرا نيز عشيه گويند و موافق است با حديث آينده به آن كه وقوف مشعر را نيز اگر دريابد كافى خواهد بود . و جمعى شرط كرده‌اند استطاعت سابق و لا حقرا و بعضي لا حق را و بعضي تفصيل داده‌اند كه استطاعت شرط است اگر بازگشت داشته باشد به آن كه زن يا فرزند و أمثال اينها در شهر آقا داشته باشد استطاعت رجوع به آن شهر شرط است و الَّا فلا و چون روايات مطلق است مطلق گذاشتن آن أولى است ( و روى عن معاوية بن عمّار قال قلت لأبي عبد الله صلوات الله عليه ) *

110