< فهرس الموضوعات > باب انقضاء مشى الماشي < / فهرس الموضوعات > باب انقضاء مشى الماشي ( روى الحسين بن سعيد عن إسماعيل بن همام المكَّى عن أبي الحسن الرّضا عن أبيه صلوات الله قال قال أبو عبد الله عليه السلام في الَّذى عليه المشي إذا رمى الجمرة زار البيت راكبا ، و روى انّ من نذر ان يمشى إلى بيت الله حافيا مشى فإذا تعب ركب ، و روى انّه يمشى من خلف المقام ) ( 1 ) اين بابى است در انتهاى راه رفتن پياده هر گاه بر أو لازم شده باشد يا مطلقا به أسانيد صحيحه متكثرة منقولست كه حضرت [ امام رضا فرمودند كه حضرت ] امام موسى كاظم صلوات الله عليه فرمودند و بنا بر نسخه صحيحه موافق كافى حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت امام جعفر صلوات الله عليه فرمودند و در كافى عن أبيه نيست در كسى كه بر أو لازم شده باشد پياده رفتن بحج بيت الله الحرام بنذر يا شبه نذر كه هر گاه جمره عقبه را در منى بزند بفضل الهى ديگر پياده روى لازم نيست از منى به مكة معظمه مىتواند آمد سواره .
و در موثق از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقول است كه از آن حضرت سؤال كردند كه پياده روى كي منقطع مىشود حضرت فرمودند كه هر گاه جمره عقبه بزند و سر بتراشد پياده روى منقطع شد بايد كه چون به زيارة رود سوار شود . و روى الخ .

716