< فهرس الموضوعات > باب حمل العصا في السّفر < / فهرس الموضوعات > باب حمل العصا في السّفر ( قال أمير المؤمنين صلوات الله عليه قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله من خرج في سفر و معه عصا لوز مرّ و تلا هذه الآية * ( وَلَمَّا تَوَجَّه تِلْقاءَ مَدْيَنَ ) * إلى قوله * ( وَالله عَلى ما نَقُولُ وَكِيلٌ ) * امنه الله عزّ و جلّ من كلّ سبع ضارّ و من كلّ لصّ عاد و من كلّ ذات حمة حتّى يرجع إلى أهله و منزله و كان معه سبعة و سبعون من المعقبات يستغفرون له حتّى يرجع و يضعها ) ( 1 ) اين بابى است در سنت بودن با خود داشتن عصاي بادام تلخ در سفر منقولست كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه هر كه به سفري رود و با أو باشد عصاي چوب بادام تلخ بادام كوهى چنانكه از مشايخ شنيده‌ام يا أعم از كوهى و باغي تلخ و بخواند كه * ( وَلَمَّا تَوَجَّه ) * تا * ( وَكِيلٌ ) * كه هشت آية است از سوره قصص حق سبحانه و تعالى أيمن دارد أو را از شر هر درنده كه ضرر رساند يا ضارئ به همزه يعنى درنده هاى بزرگ مانند شير و ببر و پلنگ و از شر هر دزد ظالم و از شر هر حيوان گزنده مانند مار و عقرب تا به خانه خود برگردد و حق سبحانه و تعالى هفتاد و هفت فرشته را مقرر سازد كه از عقب أو روانه شوند و حفظ و حمايت أو كنند و از جهة أو آمرزش طلب كنند تا به خانه خود بر گردد و عصا را بگذارد ( و قال قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله حمل العصا ينفى الفقر و لا ) *

305