< فهرس الموضوعات > باب الحدّ الَّذى يؤخذ فيه الصّبيان بالصّوم < / فهرس الموضوعات > باب الحدّ الَّذى يؤخذ فيه الصّبيان بالصّوم ( قال الصّادق صلوات الله عليه الصّبىّ يؤخذ بالصّيام اذا بلغ تسع سنين على قدر ما يطيقه فان اطاق إلى الظَّهر او بعده صام إلى ذلك الوقت فاذا غلب عليه الجوع و العطش افطر ) ( 1 ) اين بابى است در بيان حدى كه كودكان را بروزه مىدارند منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه و عبارت عبارت فقه رضويست كه فرمودند كه كودك را بروزه باز مىدارند هر گاه نه ساله شود بقدر آن چه طاقت داشته باشد پس اگر تا ظهر يا اندكى بعد از آن طاقت داشته باشد تا آن وقت روزه مىدارد و چون گرسنگى يا تشنگى بر او غلبه مىكند افطار مىكند ممكن است كه از آن حضرت نيز به صدوق رسيده باشد يا به اعتبار آن كه همه صادقند يا به اعتبار آن كه هر چه حضرت امام رضا صلوات الله عليه فرموده است قول سابق است تا به حضرت سيد المرسلين از جبريل از خداوند عالميان و اظهر آنست كه عبارت فقه را ذكر كرده است و معنى صحيح حلبى و غير آن را ذكر كرده است .
( و روى عنه اسماعيل بن مسلم انّه قال اذا اطاق الغلام صوم ثلاثة ايّام متتابعة فقد وجب عليه صيام شهر رمضان ) ( 2 ) و روايت كرده است از حضرت جعفر صادق صلوات الله عليه سكونى در موثق و در فقه رضوى نيز هست بعد از عبارت سابقه كه فرمودند كه هر گاه

429