< فهرس الموضوعات > باب القول عند صراخ الدّيك < / فهرس الموضوعات > باب القول عند صراخ الدّيك ( قال الصّادق صلوات الله عليه اذا سمعت صراخ الدّيك فقل سبّوح قدّوس ربّ الملائكة و الرّوح سبقت رحمتك غضبك لا اله الَّا أنت سبحانك و بحمدك عملت سوء و ظلمت نفسى فاغفر لي انّه لا يغفر الذّنوب الَّا أنت ) ( 1 ) بابى است در دعايى كه در وقت شنيدن صداى خروس مستحب است خواندن .
از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه چون در سحر صداى خروس را بشنوى بگو اين دعا را كه ترجمه اش اينست كه خداوند عالميان منزه است از هر چه لايق بذات مقدس او نيست و منزّه است از آن چه لايق به صفات و افعال او نيست يا منزّه است از آن كه به او توان رسيد يا وصف او توان كرد و پروردگار فرشتگان است و پروردگار روح القدس است كه از همه فرشتگان اعظم است رحمت تو پيشى گرفته است هميشه بر غضب تو و نيست خداوندى بغير از تو تنزيه تو مىكنيم و تحميد ترا به جا مىآورم يا حمد مىكنم ترا كه ترا منزه مىدانم و اين نعمت را از تو مىدانم بد كرده ام و ستم بر خود كرده ام بيامرز مرا به درستى كه نمىتواند آمرزيدن گناهان را بغير از تو .
و كلينى در حسن كالصحيح از زراره از حضرت امام محمد باقر روايت كرده است باين عنوان كه فرمودند كه چون در شب آواز خروسها را بشنوى بگو .

154