< فهرس الموضوعات > باب احكام السّهو فى الصّلاة < / فهرس الموضوعات > باب احكام السّهو فى الصّلاة < صفحة فارغة > [ مقدمه ] < / صفحة فارغة > اين بابى است در بيان احكام سهو در نماز آن چه مشهور است در ميان اكثر اصحاب آنست كه اگر فراموش كرده باشد يعنى يقين داند مثلا زيادتى يا نقصان را آن را سهو مىگويند ، و اگر طرفين را هيچ يك نداند آن را شك مىگويند و اگر يك طرف راجح شود راجح را ظن مىگويند و مرجوح را و هم و در اطلاق احاديث غالبا سهو را بر همه اطلاق مىنمايند و طرف راجح را و هم مىگويند و در هر جائى اشاره خواهد شد به آن چه مقصود است .
< صفحة فارغة > [ وسوسه در سهو ] < / صفحة فارغة > ( روى اسماعيل بن مسلم عن الصّادق صلوات الله عليه عن آبائه صلوات الله عليهم انّ رسول الله صلى الله عليه و آله اتاه رجل فقال يا رسول الله إليك اشكو ما القى من الوسوسة فى صلاتي حتّى لا اعقل ما صلَّيت من زيادة او نقصان فقال له رسول الله صلى الله عليه و آله اذا دخلت فى صلاتك فاطعن فخذك اليسرى بإصبعك اليمنى المسبّحة ثمّ قل بسم الله و بالله توكَّلت على الله اعوذ بالله السّميع العليم من الشّيطان الرّجيم فانّك تنحره و تزجره و تطرده عنك ) روايت كرده است سكونى موثق از آن حضرت صلوات الله عليه از پدران خود يعنى آن حضرت از پدرش و پدرش از پدرش تا حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليهم كه شخصى به خدمت حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله آمد و گفت يا رسول الله شكايت مىكنم به تو كه مبتلا شده‌ام به وسواس در نماز تا آن كه

219