مقدمه مرحوم سيد حسين بن محمد إبراهيم حسينى قزوينى قدس سره از عالمان بزرگ سدهء دوازدهم هجرى [1] و از مشايخ اجازهء علَّامهء بحر العلوم بوده است . [2] علَّامهء بحر العلوم أو را اين گونه ستوده است : « فخر السادة الأعاظم ، و نُخبة العلماء الأكارم ، العالم العامل الورع الفاضل الفقيه المطَّلع المتضلَّع » . [3] شيخ عبد النبي قزوينى كه سألها مصاحب أو بوده است در وصف أو مىنويسد :
البحر الخضمّ ، و الطود الأشمّ ، الفاضل المكرم ، العالم المفخم ، أفقه الفقهاء ، و أكرم العلماء ، صاحب الفكر المستقيم و الذهن القويم . . . و ليس فنّه مقصوراً على الفقه و لا منظوره موقوفاً عليه . . . . [4] از قزوينى چندين كتاب و رساله بر جاى مانده است ؛ از جمله معارج الأحكام في شرح مسالك الأفهام و شرائع الإسلام [5] و مستقصى

[1] تاريخ دقيق ولادت قزوينى دانسته نيست و شيخ آقا بزرگ آن را حدود 1126 دانسته است .
[2] قزوينى در 1194 به سيد بحر العلوم اجازهء روايى داده است . الكرام البررة ، ج 1 ، ص 373 ؛ مستدرك الوسائل ، ج 3 ، ص 384 .
[3] الكرام البررة ، ج 1 ، ص 374 .
[4] تتميم أمل الأمل ، ص 131 .
[5] قزوينى خود در رساله‌اى كه در پى مىآيد ، به باب شهادات اين كتاب ارجاع داده است . دو نسخهء خطى از اين كتاب ، در كتابخانهء آستان قدس به شماره 7254 و 11626 وجود دارد . و نيز رك : الذريعة ، ج 21 ، ص 180178 .

649