إسم الكتاب : غنا ، موسيقى ( عربي - فارسي ) ( عدد الصفحات : 884)

مرد بسيار خوبى است و پاره‌اى تحصيل هم كرده ، در هر علم آگاهى دارد . . . .
ميرزا اسماعيل شجاعى مظفّرى شيرازى در آغاز جلد دوم لطائف الخيال به شرح حال شاه محمد بن محمد دارابى شيرازى پرداخته و وى را مرشد و پير ، مقرّب بارگاه إله ، اهل عبادت و رياضت و قدس و تقوا ، عرفان و تجرّد و فضل و كمال ، و صاحب فتوا خوانده است .
مولانا خداداد كه ديباچهء رسالهء حاضر را رقم زده است بدون آنكه نام مؤلف را به صراحت ذكر نمايد اوصافى فزونتر از ديگران در شأن مؤلف مقامات السالكين آورده و اشارتى نموده كه وى در بلاد هندوستان سكونت داشته است ، چنان كه گويد :
نه همين گلشن ايران از ترشّح جويبار فيضش سرسبز و ريّان است ؛ بلكه در سواد هندستان ، بِرَهْمَن زادگان فقير از سعى مشكورش كرور كرور رو به راه آورده كار و بارِ بت و بتكده از او خراب و ويران . . . .
وى آنگاه در وصف رسالهء حاضر با آب و تاب فراوان عباراتى موزون نگاشته و در پايان گويد :
[ اين رساله ] شاخ گلى است از لاله زار قدس دست به دست آمده و از خلوتخانهء انس چنين شاهد سرمست به دست نيامده . و چون از براى دل اهل سلوك از مقام بى مقامى آمده ، بنا بر اين ، به مقامات السالكين مسمّى شده . . . .
با توجه به اين رساله بويژه بخش پايانى آن ، كه دربارهء ديدگاه عرفا در باب سماع نگارش يافته است ، و نيز با توجه به ديگر نگاشته هاى مؤلف و نيز اوصافى كه شرح حال نگاران و مريدانش براى وى ذكر نموده‌اند مىتوان اظهار

287