مبيع يا ثمن و مانند آنها ( 1 ) در ساير عقود ، مثل اجاره و صلح و صداق در نكاح اگر عين باشد . زيرا كه ضمانت آنها در حقيقت ضمان عين نيست » ، بلكه ( 2 ) ضمان حقّ المطالبه است ، و محل وى [ آن ] ذمّه است . مثلا شخصى كه مالى را مىفروشد و در واقع مال غير است و او نمىداند ( 3 ) ، حقّ المطالبه از براى آن غير بر اين شخص در واقع هست . پس شخصى كه ضامن درك مىشود ، حقّ المطالبه را از ذمّه بايع بر ذمّه خود نقل كرده است . ( 4 ) .
و بايد دانست كه مطالبهء عين ( 5 ) را از ضامن درك نمىتواند كرد ، بلكه عوض ( 6 ) وى را كه مثل است در مثلى و قيمت است در قيمى

88