نشود ، واجب نمىشود پس اگر عبايى را نذر كرد كه به شخصى بدهد اگر مريضش شفا يابد ، پس مادامى كه شفا نيافته ، مىتواند به پوشد ( 1 ) و در اين صيغه فعل ماضى مثل « نذرت للَّه » و يا مستقبل مثل « أنذر للَّه » جايز نيست و احوط اقتصار بر عربى است و اگر قادر نباشد ، توكيل جايز نيست به جهت اين كه از جمله أقسام يمين است و در يمين توكيل نيست بلكه به هر زبانى كه مىتواند بگويد . و نذر قلبى واجب الوفاء نيست ، مگر در نزد شيخ طوسى عليه الرّحمة و آن ضعيف است .

370