در آخر هر ماه يك دينار را . پس در وقتى كه ردّ كردى اين مبلغ را تا به آخر سال ، تو آزادى .
پس مملوك بگويد : قبلت الكتابة هكذا » .
يعنى : قبول كردم واگذاشتن تو مرا به خودم در اين مدّت ، به اين قسمى كه مذكور شد .
و چون اظهر اين است كه كتابت عقد مستقلّ است ، نه بيع است و نه عتق ، هم چنان كه به هر يك قائلى از فقهاء اماميّه هست ( 1 ) لهذا ترجمهء وى [ آن ] ممكن نيست سواى واگذاشتن به خود . و لكن بايد قصد كند در واگذاشتن كه واگذاشتنى است كه در شرع ، از براى كتابت مقرّر شده .
و صيغهء ثانى اين است كه مىافزايد بر آن صيغه : « فان عجزت فأنت ردّ ( 2 ) في الرّق » را .
يعنى : اگر عاجز شدى ، ردّ خواهى شد در مملوكيّت خالصه .

365