اين كه خود به اختيار خود قبول كند فعل را يا به اكراه . هم چنان كه معنى مطلَّقه نيز رها كرده شده است اعمّ از اين كه به اختيار باشد يا به اكراه و لكن فاضل سبزوارى ، اسم مفعول فهميده است لهذا ( 1 ) در كفاية فرموده است ( 2 ) كه اصحاب فرمودهاند كه خلع با لفظ « أنت مختلعة » واقع مىشود ( 3 ) و طلاق با « أنت مطلَّقة » واقع نمىشود به علَّت اين كه بعيد است از انشاء . و در اكثر عقود اقتصار فرمودهاند بر لفظ ماضى . به علَّت اين كه ماضى صريح است در انشاء . و باز حكم كردهاند در بعضى از آن عقود كه با جملهء اسميّه منعقد مىشود . پس نيست از براى ايشان قاعدهء مضبوطه كه معقول عليها باشد و نه مستندى كه اسناد او توان كرد . و قبل از آن بزرگوار ، شهيد ثانى ره در مسالك نيز ، ( 4 ) اين سخنان را فرموده است كه اگر در جميع ابواب ، الفاظ صريحه كه افاده مطلب نمايد ، صريحا تجويز مىنمودند و منحصر در صيغهء خاصّه نمىكردند ، بهتر