جميع عقود ، از شخصى مىباشد كه صاحب متاعى است كه ديگران در صدد گرفتن آن متاع ، از وى هستند . و بضع زن به منزلهء متاع است هم چنان كه ظاهر مىشود نيز از تعليل امام جعفر صادق عليه السلام ، جواز نظر كردن مرد را به زنى كه ارادهء تزويج وى كرده ، به اين كه مىخواهد او را بخرد به بهاى بسيارى . و نيز عادت جارى شده بر اين كه هر چيزى را كه به عوض پول بدهند ، ايجاب از صاحب او باشد . به علَّت اين كه پول قيمة القيم است ، چه تقويم هر چيزى بالأخرة منتهى به او مىشود . پس اگر خودشان صيغه بخوانند زن مىگويد :

159