است كه آن كه عوض مىدهد بگويد به آن كه عوض نمىدهد : « من سبقني فله هذا المبلغ المعيّن » .
يعنى : هر كس سبقت گيرد به من ، پس از براى او است اين مبلغ معيّن .
پس آن ديگرى فورا بگويد : « قبلت المسابقة بهذا المبلغ المعيّن » .
يعنى : قبول كردم مسابقت را به اين مبلغ معيّن .
و اگر عوض در ميان نباشد ، چگونه مىتواند گفت كه هر كه سبقت كند ؟
و چگونه آن ديگرى قبول مىكند ؟ و حال اين كه شرط ، بىجزاء مىماند .
بلكه اقحام اركان عقد ، كه متسابقين و دابّتين و مبدأ و منتهى و عوض باشند ، در معلَّق بسيار مشكل ( 1 ) است . بلكه با عبارتى كه موافق قانون

147