به فتح هر دو ، آن عوضى است كه گذاشته مىشود از براى اين عمل . و سبّق به تشديد باء از باب تفعيل هم ، بيرون آوردن اين عوض است كه تا اهل اين عمل او را ببيند و هم اخذ كردن و جمع نمودن آن شخصى كه سابق مىشود آن عوض را . پس از قبيل اسم ضدّين است .
و رمايه بكسر راء ، تير انداختن است و لكن رمى ، مطلق انداختن است چه تير باشد و چه سنگ و چه آب دهن و چه غير اينها .
و اصل تشريع اين دو عمل از مهارت در جهاد است ، پس واجب كفائى ( 1 ) است مثل جهاد .

136