نذر و قسم و مانند اينها ، اگر چه فسخ مىشوند ، امّا نه بالذّات ، بلكه به توسّط كفّاره و مانند آن .
و يك نفر ايجاب و قبول را مىتواند مباشر شود . ( 1 ) و عربيّت ضرور [ ى ] نيست . بلكه به هر زبان به آن قسمى كه ترجمه صيغ ( صيغه خ ل ) عربيّه مىنمايم ، جايز است مگر در آنهايى كه تصريح مىنمايم به عدم جواز .
و چون كه مجموع عقود و ايقاعات بر سه قسم شد ، ( 2 ) ، لهذا اين رساله را نيز بر سه باب و خاتمه ، مرتّب ساختيم .

36