خوانده شود . يعنى ايجاب و قبول داشته باشد ، مثل بيع و صلح و مانند اينها .
و ايقاع : آن را گويند كه يك جانب در وى [ آن ] كفايت نمايد ، مثل طلاق و نذر و مانند آنها .
و چون كه عقد ( 1 ) بر دو قسم است :
[ 1 ] عقد لازم كه بالذّات و بدون توسّط امر ديگرى ، فسخ وى [ آن ] جايز نيست .
[ 2 ] و عقد جايز كه از براى هر يك [ از طرفين ] ، فسخ وى [ آن ] جايز است .
و ايقاع كلا لازم است ، مگر حبس غير موقّت و اعراض . زيرا كه ظهار و

35