امپرياليسم اقتصادى و بازرگانى بين المللى اهميّت اساسى داشت عواملى كه به شدت تحت اختيار و ارادهء اين اقليت بود - اقليتى كه بر اثر عطش سود جويى و نفع پرستى همواره كور بود - اين بود كه امر توليد و توزيع و مصرف منحصرا در جهت منافع مالى آنها انجام شود نه اين كه به عنوان مهمترين مسايل اجتماعى هدفشان بهبود زندگى عمومى باشد . از قرن شانزدهم به بعد بر اثر گسترش افق جغرافيايى جهان و توسعهء اقتصادى مستعمراتى كه به دنبال آن پديد آمده بود تمدن اروپايى در آن زمان به اوج خود رسيده بود . بنا بر اين ، به هيچ قيمتى نمىبايست در بحبوحهء شكوه و عظمت ظاهرى اين از روى فاجعهء نفرتانگيز گرسنگى پرده برگرفت . فاجعه اى كه قسمت اعظم آن حاصل استعمار غير انسانى و استثمار غير انسانىتر ثروت مستعمره با وسايل اقتصادى منهدم كننده بود ، از قبيل كشت انحصارى و مالكيت بزرگ اين وسايل اجازه مىدادند كه مواد اوليهء لازم براى صنايع پر رونق و سود آور با نازلترين بها تهيه شوند . عوامل مختلفى كه از اين سياست اقتصادى خاص سرچشمه مىگرفتند ، فجايع نفرت بارى را مانند حوادث چين از ديدهء جهانيان پنهان مىداشتند . در چين در تمام طول قرن 19 چند ميليون نفوس به خاطر يك مشت برنج از گرسنگى جان سپردند و يا در هند در طىّ سى سال اخير قرن گذشته به همين علت جان بيست ميليون موجود انسانى فدا شده است . [1] )

[1] انسان گرسنه ، ژوزوئه دوكاسترو ( رئيس سابق سازمان خواروبار و كشاورزى ملل متحد ) ص 31 و 30

260