نام کتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 255
بعضى از متفكران [1] كه گفته است : « افزايش خواربار در روى زمين با تصاعد حسابى است و افزايش نفوس با تصاعد هندسى و نتيجهء آن ، انفجار زمين از گرسنگى مىباشد » مسأله وارد باب تزاحم مىگردد كه قانون اقتضاء مىكند كه اهم را بر مهم مقدم بداريم . مىگوييم : آياتى در قرآن خبر از نامحدوديت روزى مىدهد . از آن جمله : * ( 1 - وَلا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ ) * [2] * ( ) * ( فرزندان خود را از ترس فقر نكشيد ، ماييم كه به شما و آنها روزى مىدهيم . ) البته نمىگوييم اين آيه به طور مستقيم دلالت به حرمت سقط جنين به علت گرسنگى دارد بلكه حتى با قطع نظر از ظهور عام كه شامل همهء مراحل فرزنديست ، مىگوييم : علت مزبور براى تجويز سقط جنين با منطق قرآن سازگار نمىباشد . 2 - * ( وَفِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَما تُوعَدُونَ . فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَالأَرْضِ إِنَّه لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ ) * [3] ( روزى شما و هر چه كه به شما وعده داده مىشود از آسمان است . سوگند به خداى آسمان و زمين ، روزى شما حقى ثابت است چنانكه سخن گفتن شما مورد ترديد نيست . ) 3 - * ( وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ الله لا تُحْصُوها إِنَّ الإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ ) * [4] ( اگر بخواهيد نعمتهاى خداوندى را بشماريد ، از شمارش آنها ناتوان خواهيد ماند ، انسان ستم كار و كفران كنندهء نعمتها است . ) از مجموع ملاحظات مربوط به قدرتهاى متنوع انسانى و گسترش و عمق صنعت و باز بودن نظم بوجود آمدن و جريان مواد غذايى و امكان جلوگيرى از اسرافهاى وقيحانه و تجملات ضد معيشت مردم ، و جواز جلوگيرى از انعقاد نطفه در ارحام براى محدوديت معقول جمعيت ، به اين نتيجه مىرسيم كه گرسنگى بشر معلول