نايل گردد ، اتصاف شايستگىها براى آن ضرورى و اجتناب از ناشايستگىها براى آن حتمى و لازم خواهد بود . و اين يك قاعده كلى است كه هر حقيقتى كه براى حيات مطلوب آدمى ضرورىتر بوده باشد ، موجب شدت انگيزش اراده و تقويت آن براى به دست آوردن آن حقيقت خواهد بود . و يا به عبارت مختصر ، آن چه كه براى پيشتازان ارشاد و تعليم و تربيت عموم مردم جامعه ضرورى است ، اثبات جدى لزوم تحصيل شايستگىها و اجتناب از ناشايستگىها براى آن مردم است از طريق درخشان كردن رنگ حيات و شيرين بودن آن و اين كه حيات براى ادامهء خود ، جوشش درونى دارد .
وقتى كه رنگ حيات درخشيدن گرفت و شيرين بودن آن ، ذائقهء انسان را نوازش داد و جوشش براى ادامهء حيات از درون ذات خود سر كشيد . مطلوبيت آن در نظر انسان جدى و ضرورى مىگردد .
در اين هنگام انسان به حيات مطلوب خود رسيده است . از طرف ديگر هر مقدار كه بر آگاهى و آزادى ارادهء انسان افزوده شود دخالت شايستگىها در مطلوبيت حيات و اخلالگرى ناشايستگىها در آن مطلوبيت آشكارتر مىگردد ، در نتيجه اراده براى به جا آوردن شايستگىها و اجتناب از ناشايستگىها افزوده مىگردد . حالا اگر در اين جريان دقت كنيم كه مطلوبيت واقعى حيات بستگى مستقيم به آگاهىهاى بيشتر و احساس آزادىهاى عالىتر در برخوردارى از نيروها و استعدادها دارد ، اين قضيه را مىپذيريم كه هر انسان عاقلى با فرض اعتدال مغزى و روانى چنين ، « حيات معقول » را با علاقهء هر چه شديدتر مىخواهد . زيرا حيات مطلوب خود را در آن حيات مىبيند . در نتيجه با شديدترين و مؤكدترين اراده براى تحصيل شايستگىها و اجتناب از ناشايستگىها به حركت در مىآيد و در مسير « حيات معقول » كه آرمان اعلاى بشرى است قرار مىگيرد .

244