مىكنند كه نام او را در تورات و انجيل كه در نزد خود دارند ، در مىيابند « پيامبرى كه آنان را » امر به معروف كند و نهى از منكر . . ) از صفات نفاق و انحراف اين است كه :
* ( 5 - الْمُنافِقُونَ وَالْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ . . ) * [1] * ( ) * ( مردان و زنان منافق سنخ يكديگرند امر به منكر مىكنند و نهى از معروف . . ) 6 - * ( وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ . . ) * [2] * ( ) * ( مردان و زنان مؤمن بعضى با بعضى ديگر دوست و پيوسته‌اند آنان امر به معروف مىكنند و نهى از منكر . . ) در سورهء توبه ، آيه 112 و در سورهء نحل ، آيه 90 و سوره حج ، آيه 41 دستور به امر به معروف و نهى از منكر صريح وارد شده است . سپس در آياتى ديگر :
1 - كار شيطان را كه امر به فحشاء و منكر است متذكر مىشود . مانند سوره نور ، آيه 21 .
2 - بعضى از مصاديق منكر را بيان مىنمايد . مانند سورهء عنكبوت ، آيه 29 ( عمل شنيع قوم لوط ) .
3 - نتيجهء نماز گزاردن جلوگيرى از فحشاء و منكرات است . سورهء عنكبوت ، آيه 45 .
گروه دوم - اما گروه غير مستقيم از آيات قرآنى كه به نوبت خود به دسته‌هاى مختلف تقسيم مىگردند ، مقدارى از آنها به قرار زير است :
1 - آياتى كه هدف و انگيزهء بعثت انبياء را امر به تحصيل شايستگىها ( معروفها ) و اجتناب از ناشايستگىها ( منكرات ) معرفى مىفرمايد . مانند :

[1] سوره توبه ، آيه 67
[2] سوره توبه ، آيه 71

233