إسم الكتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 346)

< فهرس الموضوعات > بحثى در بارهء امر به معروف و نهى از منكر < / فهرس الموضوعات > بحثى در بارهء امر به معروف و نهى از منكر امر به معروف و نهى از منكر از با اهميّتترين واجبات اسلام است . آيات قرآنى از يك طرف و روايات بسيار معتبر در وجوب اين ارشاد حياتى از طرف ديگر ( كه مىتوان گفت فوق متواتر است ) كمترين ترديدى در ضرورى بودن اين حكم حيات بخش نمىگذارد . مىتوان گفت : در هر برهه از تاريخ اسلامى نه تنها اجماع منقول بلكه اجماع محصل [1] در ضرورى بودن اين تكليف مقدس قابل دريافت مىباشد . به يك لحاظ مىتوان گفت : اگر هم شمارش اين تكليف از جملهء فروع فقهيّه ، ناشى از وجهى است كه عبارت است از حكم مربوط به فعل مكلَّف ، از جهت ديگر بايد گفت :
اين تكليف مانند ديگر اصول اعتقادى هم مستند به استدلال و بلكه متكى به مبانى بديهى است ، زيرا كه بدون اعتقاد و اجراى اين تكليف با هر شكلى كه ممكن است ، اصل خود دين در معرض فنا و زوال قرار مىگيرد . بنا بر اين ، ضرورت اين تكليف حياتى مستند بر همهء دلايل چهار گانه ( كتاب الله و سنت و اجماع و عقل ) مىباشد .
آيات مربوط به لزوم امر به معروف و نهى از منكر بر دو گروه عمده تقسيم مىگردد :
گروه يكم - آن آيات شريفه است كه صريحا مطلوبيت مطلقهء اين حكم ضرورى را بيان مىدارند . اين آيات به قرار زير است :
< فهرس الموضوعات > آيات مربوط به امر به معروف و نهى از منكر < / فهرس الموضوعات > آيات مربوط به امر به معروف و نهى از منكر

[1] اجماع همهء فقها در يك عصر

231