هر كس حق دارد كه از آزادى فكر ، وجدان و مذهب بهره مند شود . اين حق متضمن آزادى تغيير مذهب يا عقيده و هم چنين متضمن اظهار عقيده و ايمان مىباشد ، و نيز شامل تعليمات مذهبى و اجراى مراسم دينى است . هر كس مىتواند از اين حقوق ، منفردا يا مجتمعا به طور خصوصى يا عمومى برخوردار باشد .
< فهرس الموضوعات > ماده نوزدهم < / فهرس الموضوعات > ماده نوزدهم هر كس حق آزادى عقيده و بيان دارد ، و حق مزبور شامل آن است كه از داشتن عقايد خود بيم و اضطرابى نداشته باشد و در كسب اطلاعات و افكار در اخذ و انتشار آن به تمام وسايل ممكن و بدون ملاحظات مرزى ، آزاد باشد .
< فهرس الموضوعات > ماده بيست و هفتم < / فهرس الموضوعات > ماده بيست و هفتم 1 - هر كس حق دارد آزادانه در زندگى فرهنگى اجتماع شركت كند ، از فنون و هنرها متمتع گردد و در پيشرفت علمى و فوايد آن سهيم باشد .
2 - هر كس حق دارد از حمايت منافع معنوى و مادى آثار علمى يا هنرى خود برخوردار شود .
< فهرس الموضوعات > مشتركات < / فهرس الموضوعات > مشتركات :
1 - هر دو نظام حقوقى ( حقوق بشر از ديدگاه اسلام و حقوق بشر از ديدگاه غرب ) اصل آزادى انديشه و بيان و قلم و اظهار رأى را با تفاوتى كه در مبحث تفاوتهاى همين مواد مطرح خواهيم كرد ، به عنوان يك اصل اساسى مىپذيرند . احتجاجات و مباحثى كه اقوام و ملل غير اسلامى با مسلمانان و حتى با پيشوايان اسلامى ( كه در كتابهايى مانند احتجاج طبرسى جمع آورى شده است ) ، داشته‌اند خود بهترين دليل آزادى معقول و مسئولانه است .
2 - حق بهره بردارى از نتايج فعاليتهاى علمى و ادبى و هنرى و كسبى از حقوق مسلم انسانها در هر دو نظام حقوقى است ، به اين معنا كه هر كسى حق بهره بردارى از نتايج فعاليتهاى علمى و ادبى و هنرى و كسبى خود را دارا است .
3 - هر دو نظام حقوقى در آزادى مذهب كه مستند به يك سند الهى است ، مانند

192