نام کتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 58
7 - * ( ما أَفاءَ الله عَلى رَسُولِه مِنْ أَهْلِ الْقُرى فَلِلَّه وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبى وَالْيَتامى وَالْمَساكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الأَغْنِياءِ مِنْكُمْ ) * [1] ( آن چه خداوند از مردم شهرها به پيامبر بهره رسانده است ، مال خدا است كه به پيامبر و خويشاوندان و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان تعلق دارد تا مبادا آن مال ، دستخوش گردش در دست توانگرانتان واقع شود . ) 8 - * ( فَاتَّقُوا الله مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنْفِقُوا خَيْراً لأَنْفُسِكُمْ ) * [2] ( تا مىتوانيد در پيشگاه خدا تقوى داشته باشيد ، فرمان خدا را بشنويد و اطاعت كنيد ، و براى خير و نيكى به خودتان انفاق كنيد . ) 9 - * ( وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ . الَّذِي جَمَعَ مالًا وَعَدَّدَه . يَحْسَبُ أَنَّ مالَه أَخْلَدَه ) * . . [3] ( الخ سوره ) ( واى بر نكوهشگر عيبجوى ، كه مال مىاندوزد و مىشمارد « شماره اش را نگاه مىدارد » . گمان مىكند آن مال او را جاودان نگاه خواهد داشت . نه چنين است . او در حطمه انداخته شد . تو چه مىدانى كه حطمه چيست . حطمه همان آتش افروخته خدايى است . آتشى كه تا درون دل را مىسوزاند . چون آنان را در اين آتش افكنند در به رويشان بسته خواهد بود ، در ميان ستونهايى دراز . « كه كنايه از صعود زبانههاى آتش روحانى و جسمانى است . » ) علل و نتايجى كه در آيات مذكور ، براى انفاق ذكر شده است : 1 - پاداش الهى در آيههاى 110 و 245 و 261 و 262 ( از سوره بقره ) و آيات ( سوره همزه ) .