نام کتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 44
ملخ از هوا ، اسلام شرط نيست . همين مقدار كافى است كه احراز شود ، ماهى از آب اخراج شده و در خشكى مرده است ، زيرا كشتن ماهى نمودى از خونريزى ندارد . اما فقهاى چهار گانه عامه : مالكىها مىگويند : ذبيحه اهل كتاب حلال است به اين شروط : يكى اين كه به غير نام خدا ذبح نشود ، مانند صليب و عيسى و بت و غير ذلك . شرط دوم بايستى از حيوانات مأكول اللحم بوده باشد . ولى شكارى را كه به سبب جراحتى كه اهل كتاب به حيوان وارد بسازد حلال نيست . حنفىها مىگويند : حلَّيّت ذبيحه كتابى خواه يهودى باشد و خواه نصرانى مشروط بر اين است به نام غير خدا ذبح نشود مانند مسيح و صليب و عزير . . و در نصارى فرق ندارد عرب باشد يا تغلبى يا فرنگى و ارمنى و صابئى . شافعىها مىگويند : ذبيحه اهل كتاب حلال است خواه اسم خدا را بگويند يا نه ، بلى بايستى اسم غير خدا را نبرند . شافعىها اصل نام بردن خدا را مستحب مؤكد مىدانند . حنبلىها مىگويند : در حلَّيّت ذبيحه كتابى شرط است كه مانند مسلمانان نام خدا را ببرند . [1] .