مقدمه بحث در فقه اسلامى ، اصل اوّلى ، در موضوعات از دو جهت طهارت است :
1 - طهارت از نظر حكم اوّلى .
2 - طهارت از نظر موضوع خارجى .
طهارت از نظر حكم اوّلى اين است كه اگر فقيه از نظر ادلَّه و مدارك نتوانست حكم موضوعى را از جنبه طهارت و نجاست بفهمد ، مدارك قاطعانه مىگويند موضوع مفروض محكوم به طهارت است ، اين مدارك به طور عمده بر دو نوع است :
نوع اول ادلَّه اى است كه به طور مستقيم به طهارت اشياء حاكم است مانند : « قاعدهء طهارت » ، كلّ شيء طاهر حتّى تعلم أنّه قذر ( هر شيء پاك است مگر اين كه بدانى كه پليد است . ) از اين گونه مدارك در اخبار فراوان مشاهده مىشود .
نوع دوم ادلَّه اى است كه به طور غير مستقيم طهارت اشياء را اثبات مىكند . اين نوع ادلَّه ، از جمله منابع فراوانى است كه در بارهء عدم ممنوعيت تصرف در اشياء وجود دارد ، از قبيل :
كلّ شىء مطلق حتّى يرد فيه النّهى ( هر چيز از حكم ممنوعيت آزاد و رها است مگر اين كه در بارهء آن نهى وارد شود . ) .

13