كيفر سرقت در اسلام [1] مقدمه مىگويند اين هتك حرمت انسان است كه در مقابل ربودن مالى ناچيز كه اغلب نتيجه غير مستقيم اختلال و بلكه فقدان يك سيستم معقول اجتماعى و اقتصادى است دست او را قطع كنند و آن شخص را تمامى عمر اسير پنجهء ناقص خود گردانند ، نه مجازات معقول جزايى ، و غافل مىمانند از اين كه با نظر به اركان و شرايطى كه شريعت مطهره جهت تحقق عنوان سرقت منتهى به حد ( بريدن دست ) ، معين كرده است اين حكم به منزله شمشير برهنه اى است كه به دست فرشته چشم بسته عدالت بالا رفته است بىآن كه به روزگارانى دراز بر سر كسى فرود آيد . و چون به حجت و دليل اثبات مىكنيم كه اين سخن گزافه نيست بلكه مبتنى بر اصول حقوقى متقن است .
زيرا شريعت ، اجراء حد ( بريدن دست ) را معلق كرده است بر اجتماع اركان و شرايطى كه اجتماع آن اركان و شرايط در حكم قريب امر محال است و از اين ره گذر در متن واقع ، ارتكاب سرقت از نظر اسلام فاقد مجازات است ! ! و بدين حال غافل مىمانند از اين كه عقوبتهاى مقرّر در نظام حقوقى اسلام منقسم است به دو قسم :
قسم اول - « حدّ » و قسم دوم - « تعزير » . و حدّ مجازاتى است كه كم و كيف و موارد اعمال آن دقيقا مشخص است و ثابت و غير قابل انصراف مانند : اعدام كه عند الاثبات مجازات مباشرت به قتل عمدى است يا بريدن به مقدار معين كه با اجتماع شرايط

[1] تقرير دانشمند محترم جناب آقاى منوچهر صدوقى سهى ( از دروس استاد علَّامه محمد تقى جعفرى )

125