قبل از اين مذكور شد اول نوافل يوميه است كه در هر شبانه روزى گذاردن آن سنت است و آن سى و چهار ركعت است هشت ركعت نافله ظهر است مقدم بر ظهر و هشت ركعت نافله عصر است مقدم بر عصر و چهار ركعت نافله مغرب است بعد از مغرب و دو ركعت نشسته كه به يك ركعت حساب است و آن را و تيره گويند نافله خفتن است بعد از خفتن و هشت ركعت نماز نافله شب است و دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر است و دو ركعت نماز نافله صبح است مقدم بر صبح و اول وقت نافله ظهر از زوال آفتاب است و آخر آن وقتى است كه سايه شاخص به مقدار دو قدم بر سايه وقت زوال افزايد در جائى كه وقت زوال شاخص را سايه باشد و در جائى كه در وقت زوال شخص را سايه نماند اول وقت نافله ظهر وقتى است كه سايه معدوم مىشود آخر آن وقتى است كه سايه بعد از عدم به دو قدم برسد و مراد از قدم هفت يك شاخص است و اول وقت نافله عصر فارغ شدن است از نماز ظهر كه در اول وقت گذارده شود و آخر آن وقتى است كه سايه شاخص به مقدار چهارم قدم برسد و اول وقت نافله مغرب فارغ شدن است از نماز مغرب كه در اول وقت گذارده شود و آخر آن بر طرف شدن سرخى است كه در جانب مغرب به هم مىرسد و اول وقت نافله نماز خفتن فارغ شدن است از نماز خفتن هر گاه كه در اول وقت گذارده شود و آخر آن تا نصف شب است و وقت نماز شب از نصف شب است تا طلوع فجر دوم و هر چند به فجر دويم نزديكتر باشد ثواب آن بيشتر است و اگر بعد از گذاردن چهار ركعت فجر دويم طالع شود چهار ركعت باقى نافله را مخفف بگذارد و اگر قبل از گذاردن چهار ركعت طالع شود نافله را قطع كند و به نماز صبح اشتغال نمايد [1] و جايز است كه نماز شب را در اول شب بگذارد هر گاه ترسد كه در نصف شب بيدار نشود و وقت نماز شفع و وتر بعد از فارغ شدن نماز شب است و افضل آنست كه شفع و وتر را ما بين فجر اول و فجر دوم بجا آورد و وقت نافله صبح بعد از فارغ شدن است از شفع [2] و وتر و وقت آن مىكشد تا پيدا شدن سرخى مشرق و ادعيه و آداب نوافل يوميه بسيار است و آن را در كتاب مفتاح الفلاح به تفصيل مذكور ساختيم و در اين كتاب آنچه اهم است مذكور مىسازيم بدان كه چون زوال آفتاب متحقق شود يعنى وقت ظهر داخل شود بايد كه اين دعا بخواند كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه تعليم محمد بن مسلم داده و فرموده كه محافظت كن بر آن چنان كه محافظت مىكنى بر چشمهاى خود و آن اين است سبحان الله ولا إله الا الله والحمد لله الذي لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك

[1] يا به نافله صبح مشغول شود ما دامى كه وقت آن باقى باشد صدر دام ظله .
[2] اگر شفع و وتر را بعد از فجر اول بجاى آورده باشد زيرا كه وقت نافله صبح بعد از فجر اول است صدر دام ظله

64