< فهرس الموضوعات > شروط شكار كردن < / فهرس الموضوعات > آلت حرام است اما شكار حرام نمىشود و اجرت آن آلت را واجبست كه به صاحب او بدهد دوم شكار كردن به آلتى كه از شكار بزرگتر باشد و بعضى از مجتهدين اين را مكروه مىدانند سيم شكار كردن در خانه غيرى بى اذن او چهارم شكار كردن به غير از سگ و تير و نيزه و شمشير چون شكار كردن باز و باشه وچرخ و پارس و پلنگ و كمان گروهه و كندن سر شكار و كوفتن سر او و كشتن به تفنگ و سيد مرتضى علم الهدى نقل اجماع اماميه كرده است بر حرام بودن شكارى كه به غير از سگ معلم و تير و نيزه و شمشير كشته باشند و بعضى از مجتهدين گفته اند كه آنچه درنده ها چون پارس و پلنگ بكشند حلال است و در حديث صحيح بزنطى از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده كه آن حضرت فرموده اند كه اگر پارس شكارى را بكشد حلال است و بعضى از مجتهدين گفته كه غير از سگ شكارى به هر چه شكار كنند حرام است و اين قول ضعيف است و بعضى از مجتهدين شكار كردن به كمان كروهه را مكروه مىدانند پنجم شكار كردن كافر و دشمن اهل بيت و ديوانه و طفل غير مميز چه شكارى را كه آنها بكشند خوردن او حرامست ششم شكار كردن محرم در حالتى كه احرام بسته باشد چه در آن حالت شكار او حكم مرده دارد و خوردن آن حرام است هفتم شكار كردن در حرم مكه و مدينه اما آن شش وجه مكروه اول شكار كردن به سگى كه او را آتش پرست تعليم كرده باشد دوم شكار كردن به سگ سياه و بعضى از مجتهدين اين قسم شكار كردن را حرام مىدانند [1] چه از حضرت امير المؤمنين عليه السلام منقول است كه آن حضرت مىفرمود كه گوشت شكارى را كه سگ سياه گرفته باشد نبايد خورد و حضرت رسالت پناه صلى الله عليه وآله امر به كشتن سگ سياه كرده اند سيم شكار كردن در شب و بچه جانوران را از آشيانه هاى ايشان بيرون آوردن چهارم شكار كردن ماهى در روز و شب جمعه پنجم شكار كردن در حرم مكه و مدينه ششم شكار كردن شكارى كه متوجه حرم مكه باشد فصل دوم در شروط شكار كردن بدان كه ده امر در شكار كردن شرط است اول آنكه سگى كه به آن شكار مىكنند مىبايد كه او را تعليم كرده باشند به حيثيتى كه هر گاه سر دهند برود و هر گاه منع كنند باز برگردد و اگر شكار كند شكار را نكشد پس اگر آن سگ تعليم نداشته باشد و شكار را بكشد حرامست دوم آنكه آن سگ شكار را نخورد چه اگر خوردن عادت او باشد حلال

[1] قول به حرمت احوط است صدر دام ظله

326