اول شروع در نوشتن اين رساله ، علاوه بر همين فصول خمسه ، دو فصل ديگر هم در اثبات نيابت فقهاى عدول عصر غيبت در اقامهء وظائف راجعه به سياست امور امّت و فروع مرتّبهء بر وجوه و كيفيات آن مرتّب ، و مجموع فصول رساله ، هفت فصل بود ، در همان رؤياى سابقه بعد از آنچه سابقا نقل شد از تشبيه مشروطيت به شستن دست كنيز سياه از لسان مبارك حضرت ولى عصر - ارواحنا فداه - حقير سؤال كردم كه رساله [ اى ] كه مشغولش هستم حضور حضرت مطبوع است يا نه ؟ فرمودند : « بلى مطبوع است مگر دو موضع » و به قرائن معلوم شد كه مرادشان از آن دو موضع همان دو فصل بود و مباحث علميّه كه در آنها تعرّض شده بود با اين رساله كه بايد عوام هم منتفع شوند ، بى مناسبت بود ، لهذا هر دو فصل را اسقاط و به فصول خمسه اقتصار كرديم .
و قد ختم بيد مصنّفه الفقير الجاني محمّد حسين الغرويّ النّائيني من الواد المقدّس الغريّ على مشرّفها أفضل الصّلاة و السّلام في شهر ربيع الأوّل سنة ألف و ثلاثمائة و سبع و عشرين - 1327 - من الهجرة المقدّسة على هاجرها و آله أفضل الصّلاة و السّلام .
< / لغة النص = فارسي >

175