حقوق ملَّت است ، نه از براى حكومت شرعيّه و فتوى و نماز جماعت ، و شرايط معتبره در اين باب اجنبى و غير مرتبط به اين امر است ، چنانچه صفات لازمه در اين باب هم كه امّهات آنها ذكر شد ، اجنبى و بى ربط به آن ابواب است ، و از براى مراقبت در عدم صدور آراء مخالفهء با احكام شريعت ، همان عضويّت هيئت مجتهدين و انحصار وظيفهء رسميّهء ايشان در همين شغل ، اگر غرض و مرضى در كار نباشد ، كفايت مىكند .
[ توصيه : دقت در انتخاب نمايندگان ] پس اولين وظيفه كه بعد از استقرار اين اساس سعادت - بعون اللَّه تعالى و حسن تأييده - در عهدهء ديندارى و وطن خواهى ايرانيان است ، اين است كه در مسئلهء انتخاب ، چشم و گوش خود را باز كنند ، اغراض شخصيّه و قرابت با زيد و صداقت با عمرو و عداوت با بكر را در اين مرحله كنار گذارند ، مصداقيّت : « شرّ النّاس من باع دينه بدنيا غيره » [1] را مانند جمله‌اى از ظالم پرستان عصر بر خود روا ندارند ، اين معنى را خوب نصب العين خود نمايند كه اين انتخاب براى چه و اين منتخبين را بر چه دستهء مردم و از براى چه مقصد مىگمارند ؟ هر كه را - بينهم و بين اللَّه - داراى اوصاف مذكوره و وافى به مقصد يافته ، در محكمهء عدل الهى - عزّ اسمه - از عهدهء جواب آن توانند بر آيند انتخاب كنند ، و الَّا مسئوليت حقوق سى كرور خلق را علاوه بر مسئوليتهاى از جهات

[1] . شيخ مفيد ، الاختصاص ، ص 243 « قال رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : خير النّاس من انتفع به النّاس و شرّ النّاس من تأذّى به النّاس و شرّ من ذلك من اكرمه النّاس اتّقاء شرّه و شرّ من ذلك من باع دينه بدنيا غيره » يعنى بدترين مردم كسى است كه دينش را به دنياى ديگران بفروشد .

126