پروردگار من . دل و چشم و گوش و مو و پوست و گوشت و خون و استخوان و مغز و رگ و پيم ، در برابر تو فروتن است بى هيچ امتناع و سركشى و درماندگى . پروردگار بزرگم را تسبيح مى كنم و مىستايم " . در ركوع دو پايت را در يك رديف و با فاصله يك وجب ، مى نهى و دو زانويت را در كف دستانت مى گيرى و دست راست را بر زانوى راست و پيش از دست چپت مى گذارى و با سر انگشتانت برآمدگى زانويت را نيك در بر گير . و هنگامى كه انگشتانت را بر زانو نهادى ، آن ها را از هم باز كن ، كمر و گردنت را كشيده و صاف كن و نگاهت به ميان دو قدمت باشد . سپس بگو : " خداوند به هر كه او را مىستايد . گوش مى دهد " . و در حالى كه راست ايستاده اى : " سپاس پروردگار جهانيان را كه شايسته قدرت و كبريايى است ، بزرگى ، مخصوص به خداست كه پروردگار جهانيان است " . صدايت را بدان بلند مى كنى و سپس دستهايت را به تكبير بالا مى برى و به سجده مى افتى .
- امام صادق ( عليه السلام ) : هنگامى كه سر از ركوع برداشتى ، كمرت را راست كن ، كه هر كس چنين نكند نمازى ندارد [1] .

[1] در " معانى الأخبار " چنين آمده است : " براى كسى كه كمرش را در ركوع و سجودش راست نكرده ، نمازى نيست " .

70