الرحمن الرحيم " را آشكارا گفت .
- زيد بن على : بر امام باقر ( عليه السلام ) وارد شدم . " بسم الله الرحمن الرحيم " را ياد كرد و گفت : مى دانى در باره " بسم الله الرحمن الرحيم " چه نازل شده است ؟ گفتم : نه . فرمود : همانا پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) خوش صداترين مردم در خواندن قرآن بود . در صحن كعبه [1] با صداى بلند نماز مى خواند وعتبة بن ربيعه وشيبة بن ربيعه وابو جهل بن هشام و گروهى از آنان به قرائت او گوش مى دادند . و بسيار مى شد كه حضرت " بسم الله الرحمن الرحيم " را قرائت و صداى خود را به آن بلند مى كرد . پس آن ها مى گفتند : همانا محمد نام پروردگارش را تكرار مى كند ، آن هم چه تكرارى . بى گمان خدايش را دوست دارد . پس فرمان مى دادند كسى بايستد و به حضرت گوش بسپارد تا پس از خواندن بسم الله آن ها را براى شنيدن بقيه قرائت حضرت خبر كند . پس خداوند در اين باره نازل كرد : " و چون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى " [ يعنى چون ] بسم الله الرحمن الرحيم ، مى گويى ، " با نفرت پشت كنند " .
- امام صادق ( عليه السلام ) : پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) هنگامى كه با مردم نماز مى گزارد ، " بسم الله الرحمن الرحيم " را آشكارا مى گفت . پس منافقانى كه در پشت سر حضرت بودند ، صفهاى نماز را ترك مى كردند و هنگامى كه پيامبر از بسم الله سوره مى گذشت ، به جايگاهشان باز مى گشتند و به يكديگر مى گفتند : محمد نام پروردگارش را تكرار مى كند ، آن هم چه تكرارى .
بى گمان پروردگارش را دوست دارد . پس خداوند در اين باره نازل كرد :
" و چون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى ، با نفرت پشت مى كنند " .
- " بسم الله الرحمن الرحيم " سزاوارترين جزء نماز به آشكار كردن است . به سبب گفته خداوند عز وجل : " و چون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى ، با نفرت پشت كنند " .

[1] منظور از حياط و صحن دور كعبه ، همان مسجد الحرام است .

58