آن شخص گفت : از آنچه ترك كردنش روا نيست و نماز بدون آن كامل نمى شود ، مرا آگاه كن . پس امام صادق ( عليه السلام ) فرمود : نماز كامل نمى شود مگر براى كسى كه طهارتى كامل و همتى بلند دارد ، بى وسوسه و انحراف . آن كه شناخت پس ايستاد ، اطمينان كرد پس استوار گشت . او ميان اميد و نا اميدى و شكيبايى و بىتابى ايستاده گويى نويدش آماده و بيمش واقع گشته است . دارايى اش را بخشيده و به هدفش انديشيده در راه خدا خون داده و از امر بى دليل و برهان ، كناره گزيده است . خود را به خاك افكنده و خوار مى شمارد ، رشته هاى توجه [ به غير ] را مىگسلد ، به كسى يارى مى رساند كه قصدش كرده و به سويش شتافته و ياريش را طلبيده است . پس اگر چنين كرد ، همان نمازى است كه بدان امر و از آن آگاه شده است و اين نماز است كه از كار زشت و ناپسند باز مى دارد .
- امام رضا ( عليه السلام ) : نماز ، چهار هزار در دارد .

48