نمازى است كه در روز خوانده مى شود : نماز صبح و نماز عصر .
- امام على ( عليه السلام ) در نامه اش به محمد بن ابى بكر : شخصى وقتهاى نماز را از پيامبر خدا پرسيد . پيامبر پاسخ داد : " جبرييل نزد من آمد و وقت نماز ظهر ( زوال خورشيد ) را به من نشان داد . پس آفتاب بر ابروى راستش بود و وقت [ نماز ] عصر را نشان داد . پس سايه هر چيز به اندازه خودش بود .
و نماز مغرب را هنگام غروب خورشيد خواند . سپس هنگامى كه شفق ناپديد شد ، نماز عشاء را گزارد و نماز صبح را در تاريكى پايان شب ، در حالى كه هنوز ستاره ها فراوان بودند ، خواند ، پس در اين وقتها نماز بخوان و پيوسته با سنت شناخته شده و در راهى روشن باش .
- امام صادق ( عليه السلام ) : هنگام [ نماز ] صبح ، از دميدن سپيده است تا اينكه صبح ، بيشتر آسمان را فرا بگيرد و سزاوار نيست عمدا از اين وقت به تأخير انداخت ، ولى آن وقتى است ، براى كسى كه سرگرم شده يا فراموش كرده و يا خواب مانده است .
- هنگامى كه خورشيد فرود مى آيد ، وقت ( نماز ) ظهر رسيده است تا اينكه به اندازه خواندن چهار ركعت نماز بگذرد . پس از آن ، وقت مشترك نماز ظهر و عصر است تا به اندازه خواندن چهار ركعت نماز از خورشيد بماند كه در اين هنگام ، وقت نماز ظهر پايان مى پذيرد و وقت نماز عصر باقى مى ماند تا خورشيد ناپديد شود .

37