نام کتاب : الصلاة في الكتاب والسنة ( فارسي ) نویسنده : محمد الريشهري جلد : 1 صفحه : 77
فصل هيجدهم آداب برخاستن از سجده - اصبغ بن نباته : امير مؤمنان ( عليه السلام ) هر گاه سر از سجده بلند مى كرد ، مى نشست تا آرام گيرد ، سپس بر مى خاست . - امام صادق ( عليه السلام ) : هر گاه مردى سجده كرد و خواست برخيزد ، با همه دستش بر زمين تكيه نكند ، بلكه ( فقط ) كف دستانش را بر زمين بگسترد بى آنكه نشيمنگاهش را بر زمين نهد [1] . - امام كاظم ( عليه السلام ) : هنگامى كه سر از سجده دومت در نماز برداشتى ، پيش از برخاستن اندكى بنشين ، سپس زانوانت را پيش از دستانت بر زمين بگذار و دستانت را باز كن و با تكيه به هر دو برخيز كه اين وقار مرد مؤمن فروتن در برابر پروردگارش است . - امام صادق ( عليه السلام ) : هر گاه على ( عليه السلام ) از دو ركعت اول بر مى خاست ، مى گفت : با توانايى و نيروى تو بر مىخيزم و مى نشينم [2] . - هر گاه از سجده بر مىخيزى و مى ايستى ، بگو : " خدايا ، پروردگارم با
[1] يعنى چون پيران و ناتوانان بر نخيزد . [2] در " استبصار " چنين آمده است : " على ( عليه السلام ) هرگاه از سجده بر مى خاست و مى ايستاد ، مى گفت . . . " .
77
نام کتاب : الصلاة في الكتاب والسنة ( فارسي ) نویسنده : محمد الريشهري جلد : 1 صفحه : 77