كرده با اين سجده ، آن را كامل مى كند .
- طبرسى : محمد بن عبد الله حميرى در نامه اى به امام مهدى ( عج ) از سجده شكر پس از نماز واجب پرسيد و اين گونه نوشت : برخى از ياران آن را بدعت مى دانند ، آيا جايز است ، انسان اين سجده را پس از نماز واجب بگزارد ؟ و اگر جايز است در نماز مغرب پس از خود نماز است يا پس از آنكه چهار ركعت نماز نافله مغرب را هم خواند ؟
امام پاسخ داد : سجده شكر از لازمترين و ضرورى ترين سنتها است و هيچ كس آن را بدعت نخوانده ، مگر كسى كه خود در پى بدعت گذارى در دين است . و اما روايتى كه سجده شكر پس از نماز مغرب و اختلاف در زمان انجام آن را مطرح مى كند كه آيا پس از سه ركعت مغرب يا پس از چهار ركعت نافله آن است ، ( پاسخش اين است ) برترى دعا و تسبيح پس از نمازهاى واجب ، بر دعا پس از نمازهاى نافله ، مانند برترى خود نمازهاى واجب بر نافله است و سجده شكر ، گونه اى دعا و تسبيح است . پس بهتر است ، پس از نماز واجب باشد .
گرچه انجامش پس از نمازهاى نافله نيز جايز است .
35 / گونه بر خاك نهادن - امام صادق ( عليه السلام ) : موسى بن عمران ( عليه السلام ) هرگاه نماز مى گزارد ، تا گونه راست و چپش را به زمين نمىچسباند ، در پى كار ديگرى نمى رفت .
- خداوند به موسى ( عليه السلام ) وحى كرد كه اى موسى ، آيا مى دانى از ميان آفريده هايم چرا تو را به هم صحبتى ام برگزيدم ؟ گفت : اى پروردگار من ، به چه سبب ؟ پس خداوند تبارك و تعالى به او وحى كرد كه اى موسى : من درون و برون بندگانم را وارسى كردم . پس هيچ كس را نيافتم كه خود را براى من بيش از تو خوار سازد ، اى موسى ، تو هرگاه نماز مى گزارى ، گونه ات را بر خاك - يا گفت : بر زمين - مى نهى .

144