خصائص را بنويسم تا شايد خداوند متعال به وسيله اين كتاب ايشان را هدايت كند . » ابن كثير در البداية و النهاية ( ج 11 ، ص 124 ) مىگويد : « آن چه به راستى سبب شد تا نسائى كتاب خصائص را در فضيلت على ( ع ) و اهل بيت تصنيف كند ، اين بود كه وقتى در سال 302 هجرى وارد دمشق شد ، مردم آن سامان را ناآشنا و معاند با على ( ع ) يافت ، از اين رو خصائص را نوشت تا آنها را ارشاد نمايد . » علامه ذهبى در سير اعلام النبلاء ( ج 14 ، ص 133 ) مىنويسد : « كتاب خصائص على در داخل سنن كبير قرار دارد . » مانند اين سخن را نيز در تهذيب التهذيب ( ج 1 ، ص 6 ) گفته است .
< فهرس الموضوعات > جايگاه « خصائص » در نزد بزرگان < / فهرس الموضوعات > جايگاه « خصائص » در نزد بزرگان بزرگان جامعه اهل سنت ، كتاب خصائص را به عظمت ياد كرده‌اند ، از آن جمله : احمد بن على معروف به ابن حجر عسقلانى در كتاب اصابه مىگويد : « نسائى در ميان احاديث جستجو كرده و آن چه اختصاص به على بن ابى طالب ( ع ) داشته گرد آورده است ، در اين رابطه احاديث زيادى جمع نموده كه بيشتر آنها از جهت سند خوب و معتبر است . » و نيز در فتح البارى ( ج 8 ، ص 61 ) مىگويد : « نسائى تمام احاديث خوبى كه در بارهء على ( ع ) جمع كرده بود در كتابى به نام خصائص تدوين كرد . » < فهرس الموضوعات > وفات نسائى < / فهرس الموضوعات > وفات نسائى ابن خلكان در الوافى بالوفيات ( ج 6 ، ص 417 ) مىگويد : « نسائى در اواخر عمر از مصر به قصد دمشق خارج گرديد ، چون به دمشق رسيد ، مردم راجع به فضايل معاويه از او سؤال كردند ، و او در پاسخ گفت : كسى كه داراى هيچ فضيلتى نيست ، چگونه توقع داريد برايش فضيلتى قائل شوم ؟ اين سخن باعث شد تا مردم دمشق كينه او را به دل گيرند و او را از مسجد بيرون كنند . نسائى پس از آن به الرمله - كه از سرزمين فلسطين است - و يا به مكه رفت و در همان جا دنيا را به درود گفت . » نظير همين سخن را سير اعلام النبلاء ( ج 12 ، ص 132 ) و المنتظم ( ج 6 ، ص 131 ) و البداية و النهاية ( ج 11 ، ص 124 ) نقل كرده‌اند .
ولى مبارك فورى در مقدمه تحفة الاحوذى ( ص 65 ) مىگويد : « نسائى رساله اى

99