إسم الكتاب : ادوار فقه و كيفيت بيان آن ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 505)

خداست .
دهخدا در لغت نامه مىگويد : ايستادن : وقف كردن چيزى را بر مساكين براى خدا .
< فهرس الموضوعات > 2 - معناى وقف در احاديث < / فهرس الموضوعات > 2 - معناى وقف در احاديث در حديث از پيامبر روايت شد كه فرمود : حبس الاصل و سبل الثمرة [1] نگهداشتن اصل و جارى ساختن ثمره است و نيز در حديث آمده : تحبيس الاصل و اطلاق المنفعة [2] حبس اصل و رها كردن منفعت .
< فهرس الموضوعات > 3 - معناى وقف در اصطلاح فقهاى اماميه < / فهرس الموضوعات > 3 - معناى وقف در اصطلاح فقهاى اماميه وقف در اصطلاح فقهاى اماميه عبارت از حبس نمودن عين ملكى است و مصرف كردن منافع آن را در راه خدا .
شيخ طوسى مىفرمايد : فالوقف تحبيس الاصل و تسبيل المنفعة [3] وقف نگهداشتن اصل ملك و جارى ساختن منفعت است .
شهيد اول مىگويد : هو تحبيس الاصل و اطلاق المنفعة . [4] نگهداشتن اصل و رها كردن منفعت است .
محقق حلى مىگويد : وقف عقدى است كه ثمره آن حبس اصل و رها كردن منفعت است . [5] نظير همين معنا را صاحب جواهر برگزيده است .
< فهرس الموضوعات > 4 - معناى وقف در اصطلاح قانون مدنى < / فهرس الموضوعات > 4 - معناى وقف در اصطلاح قانون مدنى وقف در اصطلاح قانون مدنى همانند اصطلاح فقهاء عبارت از حبس نمودن عين و تسبيل ثمره بر حسب نيت واقف است .

[1] مستدرك ج 2 باب 2 كتاب الوقوف و الصدقات
[2] مجمع البحرين ج 5 لغت وقف
[3] كتاب مبسوط باب وقف
[4] لمعه باب وقف
[5] شرايع الاسلام باب وقف

428