جاحظ بصرى ( 255 ) كتاب نظم القرآن .
محمد بن جنيد ( م 281 ) امثال القرآن ، او نخستين كسى بود كه در اين زمينه كتاب تصنيف نموده و ابن نديم در الفهرست گويد : « كتاب الامثال لابن جنيد » .
محمد بن عبد الله ( م 6 / 268 ) كتاب احكام القرآن .
حسين بن حكم بن مسلم حبرى كوفى ( م 268 ) تفسير او به نام تفسير الحبرى .
ما نزل من القرآن فى على عليه السلام معروف بود و اخيرا به نام تفسير الحبرى تجديد چاپ شده .
داود ظاهرى اصفهانى ( م 273 ) احكام القرآن .
محمد بن اسماعيل ترمذى س ( م 280 ) ناسخ القرآن و منسوخه .
ابراهيم بن اسحاق حربى ( م 285 ) ناسخ القرآن و منسوخه .
قاسم بن سلام ( م 4 / 3 / 222 ) معانى القرآن و الناسخ و المنسوخ و غريب القرآن و القراءات و المجاز فى القرآن و فضائل القرآن .
محمد بن ضريس ( م 294 ) ، صاحب تفسير .
ابراهيم بن احمد شيبانى ( رياضى ) ( م 298 ) سراج الهدى فى معانى القرآن و مشاكله و اعرابه .
محمد بن يزيد معروف به مبرد ( م 286 ) معان - القرآن و اعراب القرآن .
ابراهيم بن عبد الله ( م 292 ه ) الناسخ و المنسوخ .
محمد بن عباس بن على ، معروف به ابن حجام ، او در اين زمينه داراى دو كتاب است يكى در همه علوم قرآن و دومى در ارتباط با آياتى كه در حق اهل بيت فرود آمده است .
على مروزى خراسانى ( م 244 ) احكام القرآن .
عبد الله بن عبد الرحمن ، معروف به دارمى ( م 255 ) صاحب تفسير القرآن .
سهل سجستانى ( م 248 ) كتاب اعراب القرآن .
عبد الله بن يحيى يزيدى ( م 237 ) غريب القرآن و تفسيره .
محمد بن يزيد قزوينى ، معروف به ابن ماجه ( م 273 ) صاحب كتاب تفسير .
عبد الله بن مسلم بن قتيبه دينورى ( م 276 ) او در اين باره دو كتاب تصنيف نمود :
يكى تأويل مشكل القرآن ، و ديگرى تفسير غرايب القرآن ، كه مكمل اولى است .
على بن مهزيار ( م 250 ) صاحب تفسير القرآن .

412