القرآن المبين و زبدة التفاسير .
احمد بن محمد ، معروف به مقدس اردبيلى ( م 993 ) زبدة البيان فى احكام القرآن .
ابو الفتح بن امير حسينى ( م 976 ) تفسير شاهى كه ظاهرا به فارسى نوشته شده است .
تفسير و علوم قرآن در قرن يازدهم انديشمندان در اين قرن به طور وسيع و گسترده ابحاث تفسير و علوم قرآنى را مورد بحث و كنكاش قرار داده و كتبى را تدوين نموده‌اند ، از جمله :
ابراهيم بن عبد الله قريمى ( م 1001 ) الرسالة النارية فى كشف الاسرار النارية .
ابراهيم بن حسين حسنى ( م 1026 ) حاشيه بر كشاف زمخشرى .
فاضل كاظمى ( م حدود اواسط اين قرن ) مسالك الافهام فى شرح آيات الاحكام .
ابراهيم بن احمد ، معروف به ابن الملا ( م 1030 ) آلاء الرحمن .
محمد بن ادريس زيدى ، صاحب الدرة المضيئة فى الايات المنسوخة الفقهية .
محمد بن حسين عاملى ، معروف به شيخ بهائى ( م 1030 ) آلاء الرحمن .
محمد استرآبادى ( م 1036 ) آيات الاحكام .
ابراهيم بن ابراهيم لقانى ( م 1041 ) تفسير القرآن .
محمد بن احمد عوفى ( م 1050 ) الناسخ و المنسوخ .
محمد حسين مرعشى ( م 1034 ) تفسير آيات الاحكام .
محمد معروف به شاه قاضى ( م حدود 1040 ) . تفسير القرآن محمد بن ابراهيم شيرازى ، معروف به ملا صدرا ( م 1050 ) تفسير القرآن الكريم .
محمد اقحصارى ( 1025 ) انوار القرآن فى احكام القرآن .
عبد الله بلخى ( م 1189 ) مدارك الاحكام و انوار القرآن .
ابراهيم بن محمد شيرازى ( م 1070 ) الوثقى فى تفسير القرآن .
ملا محسن معروف به فيض كاشانى ( م 1091 ) تفسير صافى .
حسام الدين بن حجال الدين طريحى ( م 1095 ) الوجيز فى تفسير القرآن العزيز .
محمد سعيد طباطبايى ( م 1092 ) مفاتيح الاحكام فى شرح آيات الاحكام القرآنية ( شرح بر زبدة البيان مرحوم مقدس اردبيلى ) .

421