محمد بن دمشقى مشهور به ابن حزى ( م 833 ) النشر فى القراءات العشر .
برهان الدين ابراهيم بن عمر بقاعى ، نظم الدرر فى تناسب الايات و السور .
على بن احمد هندى ( م 835 ) تبصير الرحمن و تيسير المنان به بعض ما يشير إلى اعجاز القرآن .
احمد بن اسماعيل ابشيطى ( م 883 ) ناسخ القرآن و منسوخه .
عبد الرحمن ثعالبى بن محمد جزائرى ( م 879 ) تفسير جواهر الحسان فى تفسير القرآن .
تفسير و علوم قرآن در قرن دهم در اين قرن نيز انديشمندان به ابحاث تفسير و علوم قرآنى ادامه داده و كتبى را در اين زمينه تدوين نموده‌اند ، از آن جمله :
ابراهيم بن على كفعمى ( م 905 ) قراضة النضير فى التفسير .
عبد الرحمن بن ابو بكر ( م 911 ) معترك الأقران فى اعجاز القرآن - و احكام القرآن .
عبد الرحمن سيوطى ( م 911 ) او در اين زمينه چهار كتاب دارد : الاتقان فى علوم القرآن - التحبير فى علوم التفسير - معترك الأقران فى تفسير القرآن - و تفسير الدرّ المنثور و . .
محمد يمنى زيدى ( م 957 ) شرح آيات الاحكام .
ابو مسعود ( م 951 ) كتاب تفسير .
محمد شهفتيكى مشهدى ( م 907 ) آيات الاحكام .
ابو نصر هبة الله ، الناسخ و المنسوخ .
ابو سعيد عمادى مفتى قسطنطنيه ارشاد العقل السليم إلى مزايا الكتاب الكريم .
محمد حسينى مرعشى ( م حدود 900 ) آيات الاحكام .
ابراهيم حسن النبيسى ( م 915 ) تفسير القرآن .
ابراهيم بن محمد ( م 923 ) الايات التى فيها الناسخ و المنسوخ .
ابراهيم بن محمد اسفرايينى ( م 3 / 945 ) حاشيه بر تفسير بيضاوى .
ابراهيم بن حمزه ادرنوى ( م 970 ) جامع الأنوار و نزهة الابصار فى التفسير .
ملا فتح الله كاشانى ( م 997 / 988 ) منهج الصادقين فى الزام المخالفين فى تفسير

420