مجتهد در رابطه با آن موضوع سبب مىگردد كه برخى از جوانب مسأله مجهول بماند .
اين گونه مسائل ، از عواملى است كه بازنگرى فقيه را در موضوعات ياد شده ، پس از درك اهميت و واقعيت آن ، طلب مىنمايد .
موضوع « طهارت ذاتى اهل كتاب و نيز طهارت ذاتى مشركان » يا به تعبير ديگر « طهارت ذاتى مطلق انسان » را مىتوان از مصاديق سخن فوق به شمار آورد . زيرا هر گاه فقيه در متن يك جامعه اسلامى زندگى كند و هر گز با اهل كتاب يا مشركان معاشرت و سر و كار نداشته باشد ، مسأله طهارت يا عدم طهارت ذاتى اهل كتاب و مشركان چندان موضوعيت ندارد . و ذهن او به راحتى آيه * ( « إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ » ) * را حمل بر نجاست ذاتى آنان مىكند . در حالى كه اگر همين فقيه ناچار شود ساليان دراز در بلاد غير اسلامى زندگى كند . وقتى به آيه مذكور مىرسد ، سعى مىكند معناى دقيق نجس بودن مشركان را بر اساس همه ادله و قرائن باز شناسد . زيرا نظريه طهارت و نجاست براى او امرى سرنوشت ساز است .
بنا بر اين ، آن چه ما در اين تحقيق مىطلبيم ، توجيه و تفسير منابع شرعى بر اساس بينش و تفكر شخصى خود نيست ، بلكه منظور ، بررسى منابع شرعى بر اساس موازين علمى ، به دور از هر گونه ذهنيت و پيش داورى و سهل انگارى است .
امروز كه بحمد الله زمينه براى بيان مسائل اجتهادى و اجراى احكام اسلامى فراهم آمده ، بر فقها لازم است كه احكام الهى را آن چنان كه از منابع شرعى مىيابند بدون هيچ گونه وحشتى از فقيه نمايان و مقدس مآبان بىمايه اظهار دارند . و از اظهار نظرى جز نظر فقهاى متقدمين و متأخرين و متأخر المتأخرين بيم نداشته باشند . اكنون نوبت اصلى بحث كه طهارت ذاتى مشركان است رسيده .
تئورى طهارت ذاتى مشركان چنانكه در نوشتار پيشين يادآور شديم كفر از نظر زمانى بر شرك تقدم داشته و شرك نيز بر الحاد و ماده گرايى مقدم بوده است . بر اين اساس ما نخست تئورى طهارت ذاتى كفار كتابى - يهود ، نصارى و مجوس - را طرح كرديم و اكنون به بررسى تئورى طهارت ذاتى مشركان ( بت پرستان ) و سپس به ملحدان ( ماده گرايان ) خواهيم پرداخت .
قبل از ورود در بحث به دو موضوع به عنوان مقدمه اشاره مىگردد :

176